Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Quae cum essent dicta, discessimus. Sed residamus, inquit, si placet. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Duo Reges: constructio interrete. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;

Quod quidem iam fit etiam in Academia.

Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Itaque ab his ordiamur. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.

Hic ambiguo ludimur.: Summus dolor plures dies manere non potest?
Bork: Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?
Bork: Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?

Nihil enim possumus iudicare, nisi quod est nostri
iudicii-in quo frustra iudices solent, cum sententiam
pronuntiant, addere: si quid mei iudicii est;

Prioris generis est docilitas, memoria;

Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.

Paria sunt igitur.

Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?

Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.
Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus.

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.