Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Is es profecto tu. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Duo Reges: constructio interrete. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Bork Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;

Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Sumenda potius quam expetenda. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; At iam decimum annum in spelunca iacet. Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur? Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Non semper, inquam; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Sed haec in pueris; At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere.

Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.

1. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted].
2. Immo sit sane nihil melius, inquam-nondum enim id quaero-, num propterea idem voluptas est, quod, ut ita dicam, indolentia?
3. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum?

Si quae forte-possumus.

Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Tuum credibile?

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;

Paria sunt igitur.

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Bork

Ut pulsi recurrant?

Nam si dicent ab illis has res esse tractatas, ne ipsos
quidem Graecos est cur tam multos legant, quam legendi sunt.

Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid
est cur pulchritudinem non sequamur?

• Quod quidem iam fit etiam in Academia.
• Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
• Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;
• Cur id non ita fit?
• Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.
• Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.