Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Istic sum, inquit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Duo Reges: constructio interrete. Quis est tam dissimile homini. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.

Elicerem ex te cogeremque, ut responderes, nisi vererer ne
Herculem ipsum ea, quae pro salute gentium summo labore
gessisset, voluptatis causa gessisse diceres.

Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis
omnis esse semper beatos;

Ita prorsus, inquam; Tanta vis admonitionis inest in locis; Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Hoc tu nunc in illo probas. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine;

Quod enim testimonium maius quaerimus, quae honesta et recta sint, ipsa esse optabilia per sese, cum videamus tanta officia morientis?

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
Quis enim redargueret?
Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;
Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.
Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?
Quis istud, quaeso, nesciebat?
Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Qualem igitur hominem natura inchoavit? Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?

Quid iudicant sensus?: Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Bork: Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.
Easdemne res?: Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Cur iustitia laudatur?: Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.