An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;

Bork: Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.
Quibusnam praeteritis?: Venit ad extremum;
Bork: Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.
Bork: Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
Bork: Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.
Bork: Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Duo Reges: constructio interrete. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Et quidem, inquit, vehementer errat; Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Cognitis autem rerum finibus, cum intellegitur, quid sit et bonorum extremum et malorum, inventa vitae via est conformatioque omnium officiorum, cum quaeritur, quo quodque referatur;

Bonum ipsum etiam quid esset, fortasse, si opus fuisset,
definisses aut quod esset natura adpetendum aut quod
prodesset aut quod iuvaret aut quod liberet modo.

Quod et posse fieri intellegimus et saepe etiam videmus, et
perspicuum est nihil ad iucunde vivendum reperiri posse,
quod coniunctione tali sit aptius.

Quid, quod res alia tota est? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. An tu me de L. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;