Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Sed residamus, inquit, si placet. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Duo Reges: constructio interrete. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quid, quod res alia tota est? Refert tamen, quo modo. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.
Quae cum essent dicta, discessimus.
Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?

Duo enim genera quae erant, fecit tria. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Istic sum, inquit.

Quo modo igitur evenit, ut hominis natura sola esset, quae
hominem relinqueret, quali oblivisceretur corporis, quae
summum bonum non in toto homine, sed in parte hominis
poneret?

Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda,
quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet.

Bork: Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum.
Magna laus.: Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.
Nihil enim hoc differt.: Eadem nunc mea adversum te oratio est.
Bork: Eadem nunc mea adversum te oratio est.

Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;
Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.

Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere.