Cave putes quicquam esse verius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si longus, levis. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Deinde dolorem quem maximum? Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Duo Reges: constructio interrete. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?

Mihi enim satis est, ipsis non satis.
Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;
Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.
Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit.

Virtutis enim beataeque vitae, quae duo maxime expetenda
sunt, serius lumen apparet, multo etiam serius, ut plane
qualia sint intellegantur.

Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus,
aliud negotii nihil habemus.

Bork: Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare.
Istic sum, inquit.: Scripsit enim et multis saepe verbis et breviter arteque in eo libro, quem modo nominavi, mortem nihil ad nos pertinere.
Bork: Quae duo sunt, unum facit.
Polycratem Samium felicem appellabant.: Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.

Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Quare conare, quaeso. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.

Sin autem reliqua appetenda sunt, cur, quod est ultimum rerum appetendarum, id non aut ex omnium earum aut ex plurimarum et maximarum appetitione concluditur?

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?
Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.

Recte, inquit, intellegis. Si longus, levis; Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis.