Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Cur post Tarentum ad Archytam? Bonum liberi: misera orbitas. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit?

Stoici scilicet. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Graece donan, Latine voluptatem vocant. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Duo Reges: constructio interrete. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Tamen a proposito, inquam, aberramus. Quid est enim aliud esse versutum? Primum quid tu dicis breve? Idemne, quod iucunde? Et adhuc quidem ita nobis progresso ratio est, ut ea duceretur omnis a prima commendatione naturae. Eademne, quae restincta siti? Summum a vobis bonum voluptas dicitur.

Primum divisit ineleganter;: Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Bork: Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted].
Bork: At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur?
Recte, inquit, intellegis.: Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.

Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;
Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.
Deprehensus omnem poenam contemnet.
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Huic Epicurus praecentet, si potest, cui e viperino morsu venae viscerum Veneno inbutae taetros cruciatus cient! Sic Epicurus: Philocteta, st! brevis dolor.

Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?
Qui si omnes veri erunt, ut Epicuri ratio docet, tum denique poterit aliquid cognosci et percipi.
Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.
Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit
tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum
instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;