Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Quid sequatur, quid repugnet, vident. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. An tu me de L. Duo Reges: constructio interrete. Sed ille, ut dixi, vitiose. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.
- Bork
- Quid ergo?
- Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.
- Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
- Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
- Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Ratio quidem vestra sic cogit. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?
- Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias.
- Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.
- Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
- Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Verum esto; Suo genere perveniant ad extremum; Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Ea denique omni vita, quae in una virtute consisteret, illam vitam, quae etiam ceteris rebus, quae essent secundum naturam, abundaret, magis expetendam non esse, sed magis sumendam.
Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
Sed fac ista esse non inportuna; Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.