Tum mihi Piso: Quid ergo?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Cur haec eadem Democritus? Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum essent dicta, discessimus. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Restinguet citius, si ardentem acceperit. Sed quid sentiat, non videtis. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Quae adhuc, Cato, a te dicta sunt, eadem, inquam, dicere posses, si sequerere Pyrrhonem aut Aristonem.
Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Pugnant Stoici cum Peripateticis. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?

Moriatur, inquit.: Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.
Easdemne res?: Invidiosum nomen est, infame, suspectum.
Bork: Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Sed videbimus.: Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Nam et ille apud Trabeam voluptatem animi nimiam laetitiam dicit eandem, quam ille Caecilianus, qui omnibus laetitiis laetum esse se narrat.

Cur, nisi quod turpis oratio est?

De maximma autem re eodem modo, divina mente atque natura
mundum universum et eius maxima partis administrari.

Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur.
Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;
Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.
Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.