Scrupulum, inquam, abeunti;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Non laboro, inquit, de nomine. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Urgent tamen et nihil remittunt.
Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.
In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate.
Quid, si non modo utilitatem tibi nullam afferet, sed iacturae rei familiaris erunt faciendae, labores suscipiendi, adeundum vitae periculum?

Etenim, cum omnes natura totos se expetendos putent, nec id ob aliam rem, sed propter ipsos, necesse est eius etiam partis propter se expeti, quod universum propter se expetatur.

Bork: Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
Bork: Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.
Qui convenit?: Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est.
Bork: Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Duo Reges: constructio interrete. Quid de Pythagora? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?

Quid, si etiam bestiae multa faciunt duce sua quaeque natura
partim indulgenter vel cum labore, ut in gignendo, in
educando, perfacile appareat aliud quiddam iis propositum,
non voluptatem?

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet
vivere?

Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.
Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Rationis enim perfectio est virtus; Et ille ridens: Age, age, inquit,-satis enim scite me nostri sermonis principium esse voluisti-exponamus adolescenti,. Duo enim genera quae erant, fecit tria.