Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Si quae forte-possumus. Erat enim Polemonis. Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?

Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior; An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Nam de isto magna dissensio est. Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum? Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. At certe gravius. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Nihil sane.

Eadem fortitudinis ratio reperietur.: Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
Scaevolam M.: Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.
Bork: Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit,
cum dolorem summum malum esse dixerit.

Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna
esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L.

Ac tamen hic mallet non dolere.
Aut etiam, ut vestitum, sic sententiam habeas aliam domesticam, aliam forensem, ut in fronte ostentatio sit, intus veritas occultetur?
Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit.
Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.
Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.

Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.
Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;
In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Duo Reges: constructio interrete. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Quid censes in Latino fore? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Facillimum id quidem est, inquam.