Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Sed ad illum redeo.

Age sane, inquam.
Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.
Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris;

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?

A mene tu? Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Cur, nisi quod turpis oratio est? Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.

Numquam facies.: Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.
Bork: Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Bork: -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi.
Quid enim?: Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est.

Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?
Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.

Ita fit, ut duo genera propter se expetendorum reperiantur, unum, quod est in iis, in quibus completar illud extremum, quae sunt aut animi aut corporis;

Quam si explicavisset, non tam haesitaret.

Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

Bestiarum vero nullum iudicium puto.

Duo Reges: constructio interrete. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Illi enim inter se dissentiunt. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Quippe: habes enim a rhetoribus; Nihil ad rem! Ne sit sane;