Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur haec eadem Democritus? Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Erat enim Polemonis. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Duo Reges: constructio interrete. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Hoc tu nunc in illo probas.

Bork: Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.
Bork: Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset.
Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Hic dolor populi Romani duce et auctore Bruto causa civitati
libertatis fuit, ob eiusque mulieris memoriam primo anno et
vir et pater eius consul est factus.

Itaque beatior Africanus cum patria illo modo loquens:
Desine, Roma, tuos hostes reliquaque praeclare: Nam tibi
moenimenta mei peperere labores.

Bork

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Et quidem, inquit, vehementer errat; Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
Nos vero, inquit ille;

Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.

Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Bonum incolumis acies: misera caecitas. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quid enim possumus hoc agere divinius?