At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Cognitis autem rerum finibus, cum intellegitur, quid sit et
bonorum extremum et malorum, inventa vitae via est
conformatioque omnium officiorum, cum quaeritur, quo quodque
referatur;

Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo,
cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.

Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.

Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.
Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
Quid adiuvas?

Quid enim possumus hoc agere divinius?

Censemus autem facillime te id explanare posse, quod et Staseam Neapolitanum multos annos habueris apud te et complures iam menses Athenis haec ipsa te ex Antiocho videamus exquirere.

Bork: Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.
Bork: Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
Bork: Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.

Duo Reges: constructio interrete. Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Igitur ne dolorem quidem. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Quid censes in Latino fore?