Tum mihi Piso: Quid ergo?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Ratio quidem vestra sic cogit. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Duo Reges: constructio interrete. Negare non possum. Non est igitur voluptas bonum. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Istic sum, inquit.

Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.
Princeps huius civitatis Phalereus Demetrius cum patria pulsus esset iniuria, ad Ptolomaeum se regem Alexandream contulit.
In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.

Id mihi magnum videtur.

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Cave putes quicquam esse verius. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.

Bork: Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
Nos commodius agimus.: Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.
Igitur ne dolorem quidem.: Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Bork: Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

Nam ut peccatum est patriam prodere, parentes violare, fana
depeculari, quae sunt in effectu, sic timere, sic maerere,
sic in libidine esse peccatum est etiam sine effectu.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti,
pressius.

Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.
Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere?

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;