Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Si quae forte-possumus. Duo Reges: constructio interrete. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Cave putes quicquam esse verius. Sed ego in hoc resisto;

Bork: Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant.
Bork: Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum?
Ita credo.: Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Etiam beatissimum?: At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.

Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid
sequi, quid fugere debeant?

Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata
per se ipsa rerum scientia;

Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.

Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Cur iustitia laudatur? Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;
Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Nec enim ille respirat, ante quam emersit, et catuli aeque caeci, prius quam dispexerunt, ac si ita futuri semper essent.

Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Memini me adesse P. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Illi enim inter se dissentiunt.